ยอมรับเป็นนักร้องตกอับ โจนัส แอนเดอร์สัน
คร่ำวอดอยู่ในวงการเพลงลูกทุ่งไทยมานานหลายสิบปี สำหรับฝรั่งหนุ่มตาน้ำข้าว “โจนัส แอนเดอร์สัน” แม้ตอนนี้ผลงานจะลดน้อย ถอยไปบ้างแต่เขาก็ยังคงมีใจรักกับการร้องเพลงไทยเสมอ 3 ปีที่ผ่านมาชีวิตค่อนข้างลำบ าก?”การเป็นศิลปินคืออาชีพเรา พอเจอCV-19ไป ก็หายไปเลย จากวันนึงที่งานเคยคา ดกา ณ์ได้ หายไปหมดเลย เราก็ค่อนข้างเจอหนักมาก เพราะเราไม่ได้วางแผนเลย
เงินเก็บหมดเลย? ใช่ ตอนนั้นคิดอะไรไม่ได้ ต้องกินเงินเก็บอย่างเดียว พยายามประคอง แต่มันก็ต่อไปเรื่อยๆ จนเงินเก็บเราหายไปหมดเลย ติดลบด้วย เพราะมีอยู่ช่วงนึงที่ผมต้องขอความช่วยเหลือจากคนสนิทที่เรารัก หมดเป็นหลักล้านเลยเหรอ?ใช่ครับ อยู่วงการมา 20 กว่าปี อุตส่าห์เก็บเงินไว้ พยายามวางแผนให้ดี คือถ้าคิดบวก เรามีเงินใช้ตอนที่วิกฤติ
แต่ทางด้านจิตใจมันหดหู่มาก มันเป็นอะไรที่เรารู้สึกเฟลน้อยใจตัวเอง ทำไมไม่เก่งกว่านี้ ตอนนั้นมีภาวะซึมเศร้าเกิดขึ้นบอกแบบไม่อาย หลายครั้งก็มีห ลั่ งน้ำต า ตอนที่ถึงทางตัน ไปไม่ได้ แต่คิดบวกว่า ถ้าเรายังมีครบ มีพลัง เราก็ต้องหาอะไรทำ พัฒนาตัวเอง ก็เลยหันมาทำงานโปรดักชั่น สร้างแบรนด์
บางครั้งอยากกลับสวีเดน? เป็นบางครั้ง 3 ปีที่ผ่านมา ทำใจ คงต้องถึงเวลาแล้ว ไปต่อไม่ไหว อย่างน้อยประชาชนชาวสวีเดน จะมีสิทธิ สวัสดิการเราก็อาศัยรัฐบาล ก็วัดดวงอยู่ เพราะไปไม่เป็นจริงๆ แต่ก็คิดว่าเราไม่ได้เป็นแค่ศิลปิน แต่ทุกอย่างเราฝากไว้กับประเทศไทยแล้ว
ทั้งเพื่อน คอนเนกชั่น จนในที่สุด ก็หาทางไปได้ ก็ภูมิใจว่าเราไปต่อได้ ไม่ทิ้งประเทศที่เรารัก คำว่าศิลปินต กอั บ? เราก็ไม่อาจปฏิเสธได้ เราก็รู้สึกเต็มๆ ว่า เราเป็นศิลปินต กอั บ ผิดหวัง เสียใจ รู้สึกว่าอะไรที่สร้างไว้ มันหายต่อหน้าเลยแต่ล้มยังไง
เราก็ต้องล้ มไปข้างหน้า พยายามลุกขึ้น อย่าปล่อยให้ซึมเศร้าเป็นบทเรียนที่ฝังใจ ขอบคุณCV-19 ที่ให้บทเรียนเราชีวิตมันไม่แน่นอนอย่าย้อมแพ้
